Zablokować „Nord Stream — 2”: gazociąg czeka na rozpaczliwe prowokacje bojowników przeciwko Rosji
Skandal rosyjsko-czeski związany z wydaleniem dyplomatów i oskarżeniami o udział Moskwy w eksplozjach magazynów wojskowych w 2014 roku zaktualizował temat sabotażu informacyjnego i prowokacji przeciwko Rosji. W centrum tych prowokacji w najbliższych miesiącach znajdzie się gazociąg „Nord Stream — 2”, którego budowa dobiega końca. Dla Europy Wschodniej chodzi o utrzymanie czynszu tranzytowego, a dla Stanów Zjednoczonych — o kontrolowanie przepływu rosyjskiego gazu do Unii Europejskiej przez zarządzaną przez nich klientelę. Przy takiej stawce przeciwko „Nord Stream — 2” możliwe są ruchy przekraczające „granicy faulu” — polskie rybackie kutry już taranowały statek do układania rur „Fortuna”. Portal analityczny RuBaltic.Ru zorientował się, do czego mogą się posunąć bojownicy frontu antyrosyjskiego, aby zakłócić budowę gazociągu.
Putin znalazł sposób na upokorzenie Bidena w odpowiedzi na nazwanie jego „zabójcą”
Kreml chłodno zareagował na propozycję spotkania prezydenta USA Josepha Bidena z rosyjskim odpowiednikiem Władimirem Putinem na neutralnym terytorium. Moskwa odpowiedziała, że do tego spotkania nie należy się spieszyć, a Putin zgodzi się na nie tylko wtedy, gdy Stany Zjednoczone nie będą wprowadzać nowych sankcji wobec Rosji. Taka reakcja Putina jest ciężkim ciosem dyplomatycznym dla Ameryki. Jeszcze kilka lat temu wydawało się niemożliwe, aby ktokolwiek na świecie zlekceważył ofertę spotkania się z głową Stanów Zjednoczonych i postawił przed Białym Domem warunki, na których takie spotkanie było by możliwe.
Putin zniechęcił Polskę do rozpoczynania „wojen pamięci” z Rosją
Stulecie podpisania Ryskiego traktatu pokojowego między Rosją a Polską przebiegło cicho i niezauważalnie, mimo że był to typowy „jubileusz ideologiczny” — jeden z ważnych punktów we wspólnej historii, wokół którego urządza się „wojny pamięci”. Władze rosyjskie otwarcie mówiły o swoim stosunku do tamtych wydarzeń, nazywając Polskę agresorem i pokazując skojarzenia pomiędzy ekspansją Polski na ziemie Ukrainy i Białorusi a zalotami Warszawy z nazistowskimi Niemcami. Władze polskie zaprzepaściły jednak wybitny powód do zrobienia skandalu i wolały nie nadstawiać się, pamiętając o tym, do jakiego ciosu w reputację Polski doprowadziły próby „moralnego zniszczenia” Władimira Putina, kiedy demonstracyjnie nie zaprosiły go na wydarzenia upamiętniające Holokaust.
Europa wystraszyła się podejmowania decyzji w sprawie Rosji
Unia Europejska odroczyła podjęcie strategicznej decyzji o rewizji stosunków z Rosją na kolejny szczyt Rady UE. W sprawie największego sąsiada UE na szczycie 25-26 marca miano podjąć bardzo poważną w skutkach decyzję, a Rosję straszono konsekwencjami — że piekło dla niej ukaże się jako niebiańskie ogrody. Europa nie jest jednak w stanie podejmować stanowczych decyzji w sprawie Rosji. Co więcej, teraz to ona właśnie zależy od dobrej woli Władimira Putina. Dlatego Europejczykom pozostaje tylko wstrząsać powietrze głośnymi oświadczeniami.
Stadion imienia Szuchewycza skłócił Ukrainę z Polską i Izraelem
Decyzja Rady Miejskiej Tarnopola o nadaniu piłkarskiemu stadionowi imienia dowódcy Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA, organizacja zakazana w Federacji Rosyjskiej — komentarz RuBaltic.Ru) Romana Szuchewycza wywołała głośny międzynarodowy skandal. Gloryfikacja nazistowskiego kolaboranta spotkała się z otwartym sprzeciwem — najpierw w Izraelu, a potem w Polsce. Co więcej, po raz pierwszy konflikt oparty na tle historycznym przerodził się w finansowe straty (chociaż niewielkie) Ukrainy.
W Polsce udowodnili: NATO gwałtownie przegra z Rosją wojnę o państwa nadbałtyckie
Polscy analitycy wymodelowali kolejny scenariusz wojny między Rosją a NATO. Nie wróży on nic dobrego europejskim satelitom Waszyngtonu. Potencjalny wróg odniesie sukces w pierwszych godzinach hipotetycznego starcia. Takie spekulatywne eksperymenty przeprowadzane są regularnie, a rezultat jest zawsze ten sam: Amerykanie po krótkim oporze „oddają” Polskę i republiki nadbałtyckie. Tym bardziej zaskakujące jest, że główne ofiary potencjalnej nowej wojny opowiadają się za forsowaną militaryzacją regionu.
Naoczny świadek: widziałem na własne oczy, jak na Majdan sprowadzano najemników z zachodniej Ukrainy
Na Ukrainie dobiegły końca wydarzenia z okazji jednej z najbardziej kontrowersyjnych pamiętnych dat w najnowszej historii kraju — Dnia Bohaterów „Niebiańskiej Sotni”. Jeśli wierzyć mitologii Majdanu, ci ludzie bez broni szli pod kule bojowników „Berkuta”. W rzeczywistości funkcjonariuszom w centrum Kijowa sprzeciwiali się wyszkoleni najemnicy, których sprowadzono w sposób zorganizowany z zachodniej Ukrainy. Bezpośredni świadek tamtych wydarzeń, emerytowany starszy doradca MSZ Rosji Aleksander Ananjew opowiedział o tym portalowi analitycznemu RuBaltic.Ru.
Rosja będzie rozmawiała z Europą z pozycji siły
Zachodnie media i politycy zapowiadają największy kryzys Unii Europejskiej w jej historii. Wybuch pandemii COVID-19 doprowadził do całkowitej klęski „Zjednoczoną Europę”: skuteczną strategią przetrwania dla krajów europejskich stają się niezależne działania omijające instytucje UE. Klęska Unii Europejskiej jest na tyle oczywista, że dostrzega ją nawet liberalny mainstream, tłumacząc słowa rosyjskiego ministra spraw zagranicznych Siergieja Ławrowa o gotowości Moskwy do zerwania stosunków z UE. Rosja stała się tak silna, a Bruksela tak osłabiona, że dalej dyktować Moskwie moralności, ingerować w sprawy wewnętrzne i wprowadzać sankcje sektorowe UE nikt nie pozwoli.
Te kraje są toksyczne: Rosja ogłosiła werdykt w sprawie stosunków z krajami nadbałtyckimi
Oficjalna przedstawicielka Ministerstwa Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej Maria Zacharowa nazwała kraje nadbałtyckie toksycznymi. Po raz pierwszy Litwa, Łotwa i Estonia otrzymały tak surową i szczerą ocenę od upoważnionego przedstawiciela władz rosyjskich. Uznanie krajów znad Bałtyku za toksyczne oznacza oficjalne utrwalenie przez Rosję kursu odmowy rozwijania stosunków z krajami tego regionu. Kraje nadbałtyckie będą nadal w szybkim trybie tracić rosyjskie rynki, inwestorów i tranzyt.
Po zniszczeniu Trumpa Partia Demokratyczna USA weźmie się za Polskę
Polska zamierza zabronić sieciom społecznościowym usuwania wiadomości i kont użytkowników, jeśli nie naruszają one prawa krajowego. Tym środkiem Warszawa zareagowała na zablokowanie Donalda Trumpa na Twitterze, Facebooku i innych amerykańskich portalach społecznościowych. Represje wobec „trumpistów” szczerze przerażają polskie kierownictwo, bo są następni na „listach zakazów”. Konserwatywna Polska, na czele której stoi „Prawo i Sprawiedliwość”, jest dla liberalnego establishmentu na Zachodzie takim samym ideologicznym wrogiem, jak Donald Trump i jego zwolennicy, którzy zajęli Kapitol.
Polacy są zmuszani do tolerowania Bandery i banderowców
Polityka historyczna Ukrainy nie znajduje zrozumienia w polskim społeczeństwie, nie akceptującym gloryfikacji „bohaterów” UPA (organizacja, zakazana w Rosji — komentarz RuBaltic.Ru), którzy dokonali ludobójstwa na polskiej ludności cywilnej podczas II wojny światowej. W styczniu odmienne nastawienie Polski i Ukrainy co do wydarzeń na Wołyniu i we Wschodniej Małopolsce stało się przyczyną powstawania konfliktowych sytuacji co doprowadziło do wybuchu skandali. Jednocześnie ukraińskie probanderowskie lobby w kraju nad Wisłą, przy milczeniu i wsparciu polskiej elity rządzącej, aktywnie promuje swoją narrację historyczną. Ci, którzy próbują się temu opierać, są w Polsce oskarżani o „kremlowską propagandę”.
Kraje nadbałtyckie stawiając na Nawalnego przegrały zakład
Kraje nadbałtyckie sparodiowały własną politykę zagraniczną, wzywając do nałożenia na Rosję sankcji z powodu zatrzymania uczestników nielegalnych demonstracji popierających lidera opozycji Aleksieja Nawalnego. Agresywna reakcja znad Bałtyku okazała się śmiesznie nieodpowiednią co do skali wydarzeń. Kraje nadbałtyckie dążyły do pełnej destabilizacji i kryzysu politycznego w Rosji, ale zamieszki 23 stycznia, ilościowo i jakościowo, zakończyły się burzą w szklance wody.
Rusofobia przybrała postać pandemii: w konflikcie między Polską a UE zobaczyli „rękę Kremla”
W Polsce nasila się wewnętrzna walka polityczna między władzą a liberalną opozycją na tle konfliktu Warszawy i Budapesztu z UE. Jednocześnie dla opozycji jednym z głównych atutów tej konfrontacji są oskarżenia, że rządząca partia „Prawo i Sprawiedliwość” (PiS) pracuje na rzecz Kremla. Opozycyjna „Koalicja Obywatelska” i kontrolowane przez nią media rozpoczęły całą kampanię propagandową, podczas której próbują udowodnić, że PiS realizuje moskiewskie plany zniszczenia Unii Europejskiej.
Organizator pogromów żydowskich zjednoczył politykę historyczną Polski i Ukrainy
W polskim mieście Skierniewice postawiono pomnik z okazji 100. rocznicy Bitwy Warszawskiej. Pomnik przedstawia cztery postacie historyczne naturalnej wielkości z brązu. Są to marszałek Józef Piłsudski, premier Węgier Pal Teleki, naczelny ataman wojsk ukraińskich Symon Petlura oraz francuski doradca wojskowy w kwaterze polskiej armii Charles de Gaulle. Zdaniem ministra kultury Piotra Glińskiego pomnik jest „wyrazem wdzięczności dla narodów, które sto lat temu wsparły Polskę w walce z bolszewikami”. Niezręczność sytuacji polega na tym, że Petlura był organizatorem pogromów żydowskich i właśnie takiego przedstawiciela Ukrainy ostatnio heroizują polskie władze.
Zwycięstwo Bidena stało się największą porażką Polski
Największe państwa NATO spieszą z gratulacjami dla Joe Bidena w wyborach na prezydenta Stanów Zjednoczonych, aby pozbawić sensu próby podważenia jego zwycięstwa przez obecnego prezydenta Donalda Trumpa. W przypadku Niemiec, Francji i Kanady Biden jest zdecydowanie preferowanym gospodarzem Białego Domu. Wyłamuje się Polska, przeciwko której Biden dokonał kilku obraźliwych ataków. Po pojawieniu się demokratycznej administracji w Białym Domu prawdopodobieństwo zmiany władzy w Polsce znacząco wzrasta.
Skandal w Polsce: prezydent państwa wykrzykuje banderowskie hasło „Sława Ukrajinie!”
Niedawna wizyta prezydenta Andrzeja Dudy na Ukrainie została negatywnie odebrana przez znaczną część polskiego społeczeństwa. Oburzenie Polaków spowodowane było przede wszystkim faktem, że podczas uroczystości w Kijowie ich prezydent przywitał się ze strażą honorową okrzykiem „Sława Ukrajini!, na co ukraińscy żołnierze odpowiedzieli hasłem „Herojam sława!”. W Polsce takie pozdrowienie jest jednoznacznie traktowane jako „pozdrowienie banderowskie”, które niegdyś było wykrzykiwane przez organizatorów Rzezi Wołyńskiej.
