W roku 2016 został opublikowany dokumentalny materiał filmowy z procesu morderców Żydów – członków OUN* (B), służących w ukraińskiej policji pomocniczej, następnie będących żołnierzami UPA*, Mykoły Dufanca, Artema Bubeły oraz Filipa Rybaczuka. Proces odbył się w Łucku w roku 1981.
W 1941 roku, w miejscowości Krymnoje, rejon (powiat) starowyżewski, na Wołyniu, powstało getto, gdzie policjanci Dufanc, Bubeła, Rybaczuk i inni dostarczyli 400 Żydów. Później Żydów z getta wypędzili na drogę, ustawili w kolumnę i pod konwojem zapędzili na uroczysko Piesockoje, w miejsce z uprzednio wykopanym dołem. Wszystkim rozkazali rozebrać się do naga.
Następnie kolejno, w grupach rodzinnych, Żydzi byli wprowadzani do dołu, układani twarzą do ziemi, a Dufanc z kolegami ich rozstrzeliwali. Maleńkie dzieci zabijali pojedynczymi wystrzałami, podrzucając je do góry. Według zeznań samych sądzonych, egzekucja trwała około czterech godzin.
W końcu dobili jeszcze żywych wystrzałami w głowę. Później brali udział w innych egzekucjach Żydów, Romów i Ukraińców. W lecie 1943 roku Dufanc, Bubeła i Rybaczuk na wezwanie OUN* dołączyli się do UPA* i brały udział w eksterminacji polskich wsi. Podczas tej masakry było rozstrzelano, utopione w studniach, porąbano siekierami około dwóch tysięcy Polaków, mienie ich zrabowano a domy zniszczono. Wraz z Polakami zginęło kilku Żydów ukrywających się w tym czasie na tych wsiach.
Wszystkie zbrodniarze zostali skazani na śmierć, i jesienią 1981 roku wyrok został wykonany.
*OUN-UPA — organizacja, zakazana w Rosji