Polscy analitycy wymodelowali kolejny scenariusz wojny między Rosją a NATO. Nie wróży on nic dobrego europejskim satelitom Waszyngtonu. Potencjalny wróg odniesie sukces w pierwszych godzinach hipotetycznego starcia. Takie spekulatywne eksperymenty przeprowadzane są regularnie, a rezultat jest zawsze ten sam: Amerykanie po krótkim oporze „oddają” Polskę i republiki nadbałtyckie. Tym bardziej zaskakujące jest, że główne ofiary potencjalnej nowej wojny opowiadają się za forsowaną militaryzacją regionu.
„Atomowy plan Rosji. Scenariusz wojny z NATO” — pod takim nagłówkiem Gazeta Polska opublikowała artykuł analizujący perspektywy wojennej konfrontacji między dwoma światowymi mocarstwami na wschodnioeuropejskim teatrze militarnych działań.
Autorzy twierdzą, że Moskwa nie mniej nie więcej chce rozpętać wojnę przy użyciu „najbardziej śmiercionośnej broni na świecie”. „Rosyjscy stratedzy wojskowi opracowali scenariusz wojny, której celem jest zneutralizowanie sił znajdujących się na wschodniej flance Sojuszu Północnoatlantyckiego” — przekonuje Gazeta Polska.
Aby osiągnąć ten cel, Kreml jest rzekomo gotowy do użycia broni jądrowej. Ewentualne uderzenie nastąpi z terenu obwodu Kaliningradzkiego.
Uderzenie o tyle potężne, że Rosja odniesie sukces w pierwszych godzinach wojny.
Niniejsze badanie (o ile to można nazwać badaniem) jest jedną z wielu prób przewidywania rozwoju wydarzeń w przypadku rosyjskiej inwazji na teren Polski i państw nadbałtyckich. Zachód bardzo lubi prowadzić takie wyimaginowane „wojenki”. Porównywać siły stron, ich strategiczne pozycje, możliwości dosłania rezerw i tak dalej.
I wszyscy, którzy analizowali perspektywy obrony Europy Wschodniej, doszli do tego samego wniosku.
Członkowie NATO ani razu nie odparli ewentualnego ataku ze strony „państwa-agresora”. Ale scenariuszy porażek zgromadziło się nieprzyzwoicie wiele.
Ostatni z nich wstrząsnął przestrzenią informacyjną zaledwie kilka dni temu. Polska była gospodarzem ćwiczeń wojskowych „Zima 2020” — swoistego repetytorium wojny z Rosją. Dla Polaków skończyło się to katastrofą. Drugiego dnia front się rozpadł, czwartego wróg otoczył Warszawę, a dzień później dotarł do Wisły.
„W modelowaniu uwzględniono nowe systemy uzbrojenia zamówione przez Polskę, które jeszcze nie dotarły do wojska: systemy obrony powietrznej „Patriot”, najnowszą amerykańską artylerię, systemy artylerii rakietowej dalekiego zasięgu „HIMARS” oraz wielozadaniowe myśliwce Stealth F-35. Testowany był także system kontroli Sił Zbrojnych, który pojawił się po reformie pod koniec 2018 roku” — mówi internetowy portal Interia, który opowiedział o wynikach ćwiczeń.
Ani nowoczesna broń, ani reformy, ani wsparcie NATO nie pomogły. Polska przetrwała dokładnie tak samo jak Gruzja podczas wojny 2008 roku — pięć dni.
Kraje znad Bałtyku, oczywiście, będą miały jeszcze mniej czasu. Centrum analityczny RAND przewiduje, że całkowite przejęcie Litwy przez Rosję zajmie tylko 36 godzin. Siły NATO nie zdążą na to odpowiedzieć.
Prezydent republiki nadbałtyckiej Gitanas Nauseda dość nerwowo zareagował na taką wiadomość: „Rozmawiałem z naszymi generałami, upewnili mnie, że za dwa dni zdobycie Litwy nie będzie możliwe, bo według ich obliczeń zajmie to 3-4 tygodni ”.
Podczas gdy Litwini będą bohatersko bronić się przed przeważającymi siłami przeciwnika, przyjdą posiłki ze Stanów Zjednoczonych, Niemiec i innych członków NATO. I po sprawie!
Tylko obliczenia generałów, z którymi rozmawiał Nauseda, nie są potwierdzane przez zachodnie centra analityczne.
Do tego były dowódca sił zbrojnych USA w Europie Ben Hodges publicznie przyznawał, że Rosja będzie w stanie zdobyć stolice republik nadbałtyckich w ciągu 36-60 godzin.
W roku 2019 ukazały się dwa obszerne badania na ten temat. Jednym z nich jest raport analityczny Fundacji Jamestown pod tytułem „How to defend the Baltic States” („Jak bronić krajów nadbałtyckich”). Odpowiedź na to pytanie jest oczywista: konieczne jest wcześniejsze wzmocnienie krajów znad Bałtyku czołgami „Abrams”, haubicami „Paladin” i innymi rodzajami sprzętu wojskowego.
Sami mieszkańcy tych krajów również muszą powołać do wojska znacznie więcej żołnierzy niż teraz. W przeciwnym razie Rosja zajmie ich w ciągu kilku dni. Kiedy nadejdą posiłki wojskowe ze strony NATO, nie będzie już komu pomagać...
Do podobnych wniosków doszedł również Szwedzki Instytut Badań nad Obronnością (FOI). Sojusz Północnoatlantycki nie będzie w stanie powstrzymać Rosji ze względu na nieogarniętą strukturę dowództwa, przeszkody biurokratyczne, brak mocnych mostów i tak dalej.
„Nie jest zrozumiałe, w jaki sposób dowództwo sił amerykańskich, brytyjskich, kanadyjskich i niemieckich na wschodniej flance będzie koordynowało swoje działania z odpowiadającymi im dowództwami NATO na wypadek kryzysu lub wojny” — narzekają autorzy raportu.
Według nich skuteczność użycia wojsk amerykańskich w Europie się poprawia, ale wciąż pozostawia wiele do życzenia.
Nawet jeśli państwa nadbałtyckie będą stawiać opór od jednego do dwóch tygodni (taki scenariusz ogłosił FOI), sojusznicy i tak nie zdąża przyjść na ratunek.
Innymi słowy, Rosja nie musi nawet uderzać z zaskoczenia. „Państwo-agresor” nie musi się nigdzie spieszyć i może zajmować po jednym dużym mieście dziennie. Następnie cofnąć się do swoich pierwotnych pozycji, pozwolić armiom republik nadbałtyckich odzyskać siły i ponownie je rozbić.
A natowskie wojacy nadal będą szukać mocnych mostów w Europie Środkowej, po których dało by się przetransportować sprzęt wojskowy.
Opisany scenariusz można przełamać tylko w tym przypadku, gdy Amerykanie wielokrotnie wzmocnią swoją obecność militarną w Polsce i państwach nadbałtyckich.
Ale w ciągu siedmiu lat po „aneksji” Krymu te plany w Pentagonie tak i nie dojrzały. Obrona Litwy, Łotwy i Estonii w Stanach Zjednoczonych jest uważana za przedsięwzięcie skrajnie niepraktyczne.
Państwa znad Bałtyku dla NATO są „strefą wysokiego napięcia”, w pobliżu której potencjalny przeciwnik skoncentrował swoje główne siły.
Ponadto plany zwariowanej militaryzacji Europy Wschodniej mogą wywołać niezadowolenie w Niemczech i we Francji.
„Zasadniczo sojusznicy mają różne poglądy na temat rosyjskiego zagrożenia i odpowiednich środków do jego zwalczania, — przyznaje Szwedzki Instytut Badań nad Obronnością. — W związku z tym NATO powinno znaleźć równowagę między działaniami w celu stworzenia definitywnego środka powstrzymującego, starając się jednocześnie nie prowokować Kremla i nie zakłócać spójności Sojuszu Północnoatlantyckiego”.
Wszystkie wyimaginowane wojny z Rosją kończą się katastrofą dla Polski i krajów nadbałtyckich. Natomiast do zmiany układu sił w regionie nie ma żadnych przesłanek.
Ale to właśnie główne ofiary potencjalnego konfliktu zbrojnego nieustannie go prowokują, błagając Amerykanów o bazy wojskowe, zwiększając wydatki na obronę i tak dalej.
Nawiasem mówiąc, Polacy mają już tragiczne doświadczenie czekania na sojuszników, którzy mieli odeprzeć Hitlera we wrześniu 1939 roku. Niestety z błędów dziadów nie wyciągnięto wniosków...