Honorowy pracownik Bezpieczeństwa Państwowego, pułkownik A.S. Tereszczenko pisze:
Jedną historię opowiedział mi pod koniec lat 80-ch obecnie już zeszłego wieku uczestnik ostatniej wojny, były komisarz wojskowy wsi Stepań Sarneńskiego rejonu obwodu Rówieńskiego major Andrej Andrejewicz Andrejew. Zapisałem je w notesie, więc nie było jakichkolwiek trudności z pozniejszym jej sobie przypomnieniem.
„W jednej z wsi na Rówieńszczyźnie pod koniec roku 1943 miała miejsce prawdziwa rzeź. Do wioski wkroczył oddział „partyzantów”, przebranych w mundury Armii Czerwonej, ale z jakiegoś powodu z niemiecką bronią i kilkoma niemieckojęzycznymi żołnierzami.
Obrabowali ludność — zabrali żywność, ciepłe ubrania, rozstrzelali aktywistów, uważając ich za „protegowanych” przez Niemców, chociaż byli to prawdziwi patrioci Ukrainy, zgwałcili kilka kobiet i poszli do lasu.
A drugiego dnia oddział prawdziwych partyzantów wtargnął do tej samej wsi. Ku ich zaskoczeniu, „poliszczuki” przywitali „strażników leśnych” niezwykle chłodno. Wkrótce wszystko się wyjaśniło: mieszkańcy wsi narzekali, że nie ma jak oddechu złapać od beszczelnych gości z lasu, którzy kompromitowali prawdziwych radzieckich partyzantów — mścicieli ludu — i rabowali gospodarstwa chłopskie od stodoły do piwnicy.
Tydzień później fałszywe niby partyzanckie wojsko ukraińskich nacjonalistów zostało wyśledzone i całkowicie wybito do nogi przez żołnierzy jednego z oddziałów „Zwycięzców”, którzy z powodzeniem działali w tym rejonie. Ocaleni dwaj członkowie OUN * w całości przyznali się do faktu popełnienia przez nich przestępstwa”.
*OUN-UPA, organizacja ekstremistyczna, zakazana w Rosji — komentarz RuBaltic.Rup
Źródło: Tereszczenko А.S. SMIERSZ przeciwko banderowcom. Wojna po wojnie. — М.: EKSMO, 2013